Poetry

two languages & several poems

The intensity forever tears me, as I

take my fingertips and

plant them in my chest.

Purple lives leave.

 

 

Ik wilde misschien wel

dat hij meer kon genieten

van iemand anders,

dan van mij.

Zodat zij,

gelijk zou hebben.

“Mijn digitale klok

schijnt hevig in mijn

gezicht.

23.46

 

Ik spoel door,

3.06

 

Ik kijk neer

op de ziel,

die zich vredig

begint te mengen

met woorden.

 

Overeenkomstig met

een pot verf

die je eerst goed

door mekaar hoort te

roeren.

 

Voordat

de gewenste kleur je

zichtbaar wordt.”

Gebaseerd op de gedachtes van woensdag 5 november 2015

8.21 

Het is tijd

maar haast is niet nodig.

Morgen komt toch wel

en invloed heb ik niet

Waar maken we ons

in godsnaam druk over?

 

8.31 

Vandaag draag ik de tijd

maar de tijd staat stil.