Poetry
two languages & several poems
The intensity forever tears me, as I
take my fingertips and
plant them in my chest.
Purple lives leave.
Ik wilde misschien wel
dat hij meer kon genieten
van iemand anders,
dan van mij.
Zodat zij,
gelijk zou hebben.
“Mijn digitale klok
schijnt hevig in mijn
gezicht.
23.46
Ik spoel door,
3.06
Ik kijk neer
op de ziel,
die zich vredig
begint te mengen
met woorden.
Overeenkomstig met
een pot verf
die je eerst goed
door mekaar hoort te
roeren.
Voordat
de gewenste kleur je
zichtbaar wordt.”
Gebaseerd op de gedachtes van woensdag 5 november 2015
8.21
Het is tijd
maar haast is niet nodig.
Morgen komt toch wel
en invloed heb ik niet
Waar maken we ons
in godsnaam druk over?
8.31
Vandaag draag ik de tijd
maar de tijd staat stil.